ა.წ 17 თებერვალს,  დიდმოწამე თეოდორე ტირონის ხსენების დღეს, უნეტარესმა პაპმა და პატრიარქმა ალექსანდრიისა და სრულიადაფრიკისათეოდორე  II-მსადღესასწაულოწირვააღასრულაკონგოსდემოკრატიულირესპუბლიკისკოლვეზისმისიონერულცენტრში. ამავედღესმისმა  უწმინდესობამსამიმონოზონიდაორიკატეხიზატორიაკურთხადედათდიაკვნად. აღსანიშნავია, რომშუასაუკუნეებისშემდეგაფრიკაშიდედათდიაკვნებისკურთხევისესპირველიფაქტია – იტყობინება ალექსანდრიისსაპატრიარქოსოფიციალურვებ-გვერდზე.

დედათდიაკვნობის (იგივე დიაკონისობის) ინსტიტუტი ეკლესიაშიმოციქულთაეპოქიდანარსებობდა. დიაკონისებიაქტიურმონაწილეობასიღებდნენმოსანათლისთვისქრისტიანულიმოძღვრებისსწავლებაში. მათევალებოდათკათაკმევლებზეზრუნვადამათინათლობისათვისმომზადება. გარდაამისა, ისინიეწეოდნენქველმოქმედებას: უვლიდნენავადმყოფებს, აპურებდნენგაჭირვებულებსდაზრუნავდნენმოხუცებულებზე. თუმცა, მათიმთავარისაქმიანობაკატეხიზაციაიყო: ისინინათლობისმსურველმანდილოსნებსგანსწავლიდნენქრისტიანობაშიდაამზადებდნენწმინდანათლისღებისათვის. დედათდიაკვნებისინსტიტუტიარუნდაგავიგოთროგორცქალისასულიეროპირებისინსტიტუტი: ისინიეწეოდნენაღმზრდელობითდასოციალურმსახურებას, მაგრამარასრულებდნენუშუალოდმღვდელმოქმედებას.

დედათდიაკვნების შესახებ საუბარია საეკლესიო კანონებში. მეოთხე მსოფლიო კრების 15-ე კანონი ადგენს: „ქალის ქიროტესირება (კურთხევა, ხელდასხმა) დედათდიაკვნადშესაძლებელიაარანაკლებორმოციწლისასაკში, თანაცგულდასმითიგამოცდისშემდეგ“. ამასთანავე, დედათდიაკონიუნდაყოფილიყოქალწულიანქვრივი.

დედათდიაკვნები ფიქსირდებოდა როგორც აღმოსავლეთის, ისედასავლეთისეკლესიებში. ისეთიდიდიმამები, როგორებიცარიანბასილიდიდიდაიოანეოქროპირი, ადასტურებენმათარსებობას.

ეკლესიამ არაერთი ღირსეული დიაკონისა შერაცხა წმინდანთა დასში და მათ ხსენებას  დღემდე  აღასრულებს. მათშორის: წმინდანინოსდედა _ სოსანა (ხსენებაძვ.სტ. 20.05), თეოზვადიაკონისა (გრიგოლნოსელისდა, ხსენებაძვ.სტ. _ 10.01 ახ.სტ. 23.01) დათებედიაკონისა(რომელსაცწმინდაპავლემოციქულიახსენებსრომაელთამიმართეპისტოლეში 16:1; ხსენებაძვ.სტ. _ 3.09.  ახ.სტ. _ 16.09).

დიაკონისობის ინსტიტუტი საუკუნეების განმავლობაში არსებობდა, მაგრამდროთაგანმავლობაში, როდესაცეკლესიაშიადრეულასაკშინათლობისტრადიციადამკვიდრდადაკათაკმეველადდადგინებაცაღარხდებოდა, დედათდიაკვნებისრაოდენობათანდათანშემცირდადაშუასაუკუნეებშიგაუქმდაკიდეც.

XIX საუკუნიდან სხვადასხვა ეკლესიაში შეინიშნება დედათდიაკვნობის ინსტიტუტის აღდგენა.