ქორწინების საიდუმლოდამისიდამაბრკოლებელიმიზეზები

მართლმადიდებლურიქორწინება

1. დღეს ოჯახისინსტიტუტისაფრთხისწინაშეაღმოჩნდაისეთიმოვლენებისგამო, როგორიცააგაამქვეყნიურებადაზნეობრივირელატივიზმი. ქორწინებისსიწმინდემტკიცდებამართლმადიდებელიეკლესიისმიერ, როგორცმისიფუნდამენტურიდაუცილობელისწავლება; თავისუფალიკავშირიმამაკაცსადაქალსშორისმიიჩნევაქორწინებისაუცილებელ  წინაპირობად.

2. მართლმადიდებელ ეკლესიაში ქორწინებაგანიხილება, როგორცსაღვთოსამართლისუძველესიინსტიტუტი, რამდენადაციგიდადგენილიქნაპირველიადამიანების, ადამისადაევას, შექმნისთანადროულად (დაბ. 2:23). ესკავშირიიმთავითვეითვალისწინებდამეუღლეებს –  ქალსადამამაკაცსშორისსულიერერთობას, ასევე, ადამიანთამოდგმისგაგრძელებისდაცულობას. ამგვარად, სამოთხეშიქალისადამამაკაცის  კურთხეულიქორწინებადადგინდა, როგორც  წმინდასაიდუმლო, რაციხსენიებაახალაღთქმაში, გალილეისკანასქორწილშიაღსრულებულისასწაულისაღწერისას, როდესაცქრისტემაღასრულა „პირველისასწაული”, წყლისღვინოდგადაქცევისას, და „გამოუცხადა დიდებაჲ თჳსი“(იოან. 2:11). მამაკაცსადაქალსშორისდაურღვეველიკავშირისსაიდუმლომიჩნეულიაქრისტესადაეკლესიისერთობისსახედ  (ეფეს. 5:32).

3. ქორწინების საიდუმლო ქრისტეცენტრული ხასიათით განიმარტება, თურატომაკურთხებსეპისკოპოსიანმღვდელმსახურიამწმინდაკავშირსსპეციალური  ლოცვით. სწორედამიტომწმ. პოლიკარპესმირნელისადმიგაგზავნილეპისტოლეშიწმ. ეგნატეღმერთშემოსილიშენიშნავს, რომქორწინებითიერთობისმსურველებიეპისკოპოსისთანხმობითუნდაშეუღლდნენ, რათაქორწინებაიყოსუფლისმიერიდაარაადამიანურიგულისთქმით – „დაე, ყოველივე ღვთის სადიდებელად იყოს“ (თავი 5.2). ამგვარად, ღვთივდადგენილი  კავშირისსიწმინდედაქორწინებისმიერიმეუღლეობისმაღალისულიერიშინაარსიხსნისამსაიდუმლოსღირსებას, რათაგაცხადდეს, რომ: „პატიოსან არს ქორწილი ყოვლითავე და საწოლი შეუგინებელი“ (ებრ.13:4). სწორედ ამიტომ განისჯება მისი  სიწმინდის ნებისმიერი შეურაცხყოფა  (ეფეს. 5:2-5;  1 თეს. 4:4;  ებრ. 13:4  და სხვ.).

4. ქალსა და მამაკაცს შორის ქრისტესმიერი კავშირი წარმოადგენს “მცირეეკლესიას”, ეკლესიისხატს. ღვთისკურთხევისმეშვეობითმამაკაცისადაქალისკავშირიადისუმაღლესსაფეხურამდე, რადგანერთობაარისუფროაღმატებული, ვიდრეინდივიდუალურიარსებობა, რადგანმეუღლეებიყოვლადწმინდასამებისსუფევისწესისთანაზიარნიხდებიან. ქორწინებისთვისუცილობელიწინაპირობააიესოქრისტეშირწმენა,  რომელიცუნდაგაიზიარონსიძემდასასძლომ, ქმარმადაცოლმა. ქორწინებითიერთობისაუცილებელისაფუძველია  ქრისტეშიერთობა, რათასულიწმიდისმიერნაკურთხცოლქმრულსიყვარულშიაირეკლოსქრისტესადაეკლესიისსიყვარული, როგორცსაიდუმლოღვთისსასუფევლისადა  ადამიანისმარადიულისიცოცხლისაღვთისსიყვარულში.

5. ქორწინების საიდუმლოს სიწმინდის დაცვას ყოველთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა ჰქონდაოჯახისდასაცავად, რომელიცასახავსმეუღლეობრივისაკვრელითშეერთებულპიროვნებათაურთიერთობასროგორცეკლესიაში, ისემთელსაზოგადოებაში. ამრიგად, პიროვნებებისკავშირი, განხორციელებულიქორწინებისსაიდუმლოსმიერ, არარისუბრალოდშეთანხმებულიფიზიკურიურთიერთობა, არამედოჯახისწმინდაინსტიტუტისმიერრეალიზებულიშემოქმედებითისულიერიძალა. ესადასტურებსიმას, რომმხოლოდოჯახსშეუძლიაუზრუნველყოსბავშვებისდაცვადააღზრდაროგორცეკლესიისსულიერიმისიისაღსასრულებლად, ისესაზოგადოებაშიცხოვრებისათვის.

6. ქორწინების საკითხში ეკლესია, წარმართთა მოციქულ პავლეს შემწყნარებლობის შესაბამისად (რომ. 7:2-3; 1 კორ. 7:12-15, 39), ყოველთვის აუცილებელი სიმკაცრითა  და  სამოძღვროგულისხმიერებითეკიდებოდაროგორცდადებითწინაპირობებს (სქესისგანსხვავებულობა, ასაკიდაა. შ.), ასევეუარყოფითს (სისხლითნათესაობა, ქორწინებითნათესაობა, სულიერინათესაობა, უკვეარსებულიქორწინება, სარწმუნოებრივიგანსხვავებადასხვ.) ქორწინებისსაიდუმლოსაღსასრულებლად. სამოძღვროგულისხმიერებააუცილებელიაარამხოლოდიმიტომ, რომბიბლიურიტრადიციაფიზიკურკავშირსსაეკლესიოსაიდუმლოთიამტკიცებს, იმიტომაც, რომსაეკლესიოპრაქტიკაარგამორიცხავდა  ბერძნულ-რომაულიბუნებითი  სამართლისგათავისებას, რომელიცხაზსუსვამსიმფაქტს, რომქორწინებისსაკვრელნიმამაკაცსადაქალსშორისმიჩნეულია „საღვთოდაადამიანურისსამართლისთანაზიარებად“ (მოდესტინოსი) დაიგიშეთავსებადიაქორწინებისსაიდუმლოსიმსიწმინდესთან, რომელსაცეკლესიაანიჭებსმას.

7. ქორწინების საიდუმლოსა და ოჯახის წმინდა ინსტიტუტისთვის არახელსაყრელ თანამედროვეპირობებშიეპისკოპოსებიდამღვდელმსახურებივალდებულებიარიანგაააქტიურონსამოძღვრომუშაობათავიანთსამწყსოებთან, რათამამობრივიმზრუნველობითდაიცვან, დაეხმარონ, განუმტკიცონმრავალგვარისირთულისგამოშერყეულიიმედი, ოჯახისინსტიტუტისიმურყევსაფუძველზედაშენებით, რომლისმორღვევასაცვერშეძლებენვერცწვიმა, ვერცმდინარეებიდავერცქარები, რამეთუესსაფუძველიარის  კლდე, რომელიც  არის  ქრისტე (შდრ. მათ.7:25).

8. დღეს საზოგადოებაში წამოწეულია საკითხიქორწინებისშესახებ, რომელიცარისოჯახისსაფუძველი, ხოლოოჯახი – ქორწინებისშედეგი. მართლმადიდებელიქრისტიანებისთვისნამდვილსაფრთხესწარმოადგენსისზეწოლა, რომელიცთანამედროვესამყაროშიხორციელდებათანაცხოვრებისსხვაფორმებისაღიარებით. ქორწინებისადაოჯახისინსტიტუტისსხვადასხვაგვარიფორმისმზარდიკრიზისიღრმაშეშფოთებასიწვევსმართლმადიდებელეკლესიაშიარამხოლოდიმიტომ, რომსაზოგადოებრივფუნდამენტურსტრუქტურაზეუარყოფითადაისახება, არამედიმიტომაც, რომსაფრთხესუქმნისგანსაკუთრებითოჯახისტრადიციულურთიერთობებს. ამვითარებაშიმთავარიმსხვერპლნიარიანწყვილები, განსაკუთრებით – ბავშვები. სამწუხაროდ, მიუხედავადიმისა, რომბავშვებსბრალიარმიუძღვით, ბავშვობიდანვეიძულებით  ტანჯვასიტანენ.

9. ქალსა და მამაკაცს შორის სამოქალაქო კანონით დარეგისტრირებულ ქორწინებას არ აქვს საკრალურიხასიათი, ისგანსხვავდებაღვთისადაეკლესიისმიერკურთხეულიქორწინებისაგანდაწარმოადგენსთანაცხოვრებისსახელმწიფოებრივსანქციას. ეკლესიისიმწევრებს, რომლებიცშედიანსამოქალაქოქორწინებაში, უნდამივუდგეთსამოძღვროპასუხისმგებლობით,  რაცაუცილებელიაიმისთვის, რომამადამიანებმაშეიცნონ  ქორწინებისსაიდუმლოსფასეულობა  და  მასთან  დაკავშირებულიკურთხევა.

10. ეკლესია არ იღებს თავის წევრთა შორის ერთი სქესის მქონე პირთა კავშირს, ასევე, სხვა ნებისმიერი ფორმით თანაცხოვრებას, გარდა ქორწინებისა. ეკლესიამიმართავსმთელსამოძღვროძალისხმევას, რომმისმაწევრებმა, რომლებიცასეთკავშირშიიმყოფებიან, მიაღწიონჭეშმარიტი  სინანულისადა   სიყვარულის შემეცნებას,  კურთხეულს  ეკლესიის  მიერ.

11. ქორწინების ინსტიტუტისა და ოჯახის კრიზისის მძიმე შედეგებს თვალსაჩინოს ხდის განქორწინებების, აბორტების და სხვადასხვასაოჯახოპრობლემისსაგანგაშოზრდა. თანამედროვემსოფლიოშიესშედეგებიეკლესიისსამოციქულოსაქმიანობაშიუდიდესიგამოწვევაა, ამიტომეკლესიისმოძღვრებმადიდიძალისხმევაუნდაგამოიჩინონამპრობლემათაგადასაჭრელად. მართლმადიდებელიეკლესიასიყვარულითმოუწოდებსსაკუთარშვილებსადაყველაკეთილინებისადამიანს, რათადაიცვანდაშეინარჩუნონოჯახისსიწმინდე.

ქორწინების დამაბრკოლებელი მიზეზები; იკონომიის გამოყენება

1. ქორწინების დამაბრკოლებელი მიზეზები, როგორებიცაა: სისხლითნათესაობა, ქორწინებითინათესაობა, შვილადაყვანადასულიერინათესაობა – გამყარებულიადაგათვალისწინებულიაეკლესიისწმინდაკანონებით (ტრულისკრების 53-ე და 54-ეკანონები) დამათთანთანხმობაშიმყოფიიმსაეკლესიოპრაქტიკით, როგორიცგამოიყენებადღესადგილობრივავტოკეფალიურმართლმადიდებელეკლესიებში, განისაზღვრებადააღწერილიამათისინოდებისშესაბამისგადაწყვეტილებებში.

2. ბოლომდე ჯერ კიდევ დაურღვეველი და გაუუქმებელი ქორწინება, ასევე, მესამე ქორწინება, წარმოადგენს აბსოლუტურ დაბრკოლებას ახალი ქორწინებისთვის. მართლმადიდებლური კანონიკურიტრადიციისთანახმად, ეკლესიაკატეგორიულადგმობსორქორწინებიანობასადამეოთხექორწინებას.

3. წმინდა კანონთა აკრიბიის თანახმად, იკრძალება საეკლესიო ქორწინების აღსრულება სამონაზვნო აღკვეცის შემდეგ  (მე-16 კანონიმე-4 მსოფლიოკრებისა და ტრულისკრების 44-ეკანონი).

4. თავისთავად მღვდლობა არ წარმოადგენს დაბრკოლებას ქორწინებისათვის, მაგრამ მოქმედიკანონიკური  გადმოცემის  თანახმად (მე-3 კანონიმეხუთე-მეექვსე, იგივეტრულისკრებისა), ხელდასხმისშემდეგეკრძალება  ქორწინება.

5. შერეულ ქორწინებებთან დაკავშირებით – მართლმადიდებლებისაარამართლმადიდებლებთანან  არაქრისტიანებთან  –  მიღებულ  იქნა   გადაწყვეტილება:

ა) ქორწინება მართლმადიდებლებისა არამართლმადიდებლებთან იკრძალებაკანონიკურიაკრიბიისმიხედვით (72-ეკანონიმეხუთე-მეექვსე, იგივეტრულისკრებისა).
 ბ)  თითოეულიავტოკეფალიურიმართლმადიდებლურიეკლესიისწმინდასინოდსშეუძლიაგამოიყენოსსაეკლესიოიკონომიისშესაძლებლობადამაბრკოლებელიქორწინებისდროსეკლესიისწმინდაკანონებისპრინციპებისგათვალისწინებითდასამოძღვრო  განმრჩეველობისსულით, ადამიანისცხონებისმიზნით.
გ) კანონიკური აკრიბიით, მართლმადიდებელსა და არაქრისტიანსშორისქორწინებაკატეგორიულადიკრძალება.

6. დამაბრკოლებელი ქორწინების დროს გამოყენებულისაეკლესიოტრადიციისპრაქტიკაუნდაითვალისწინებდესშესაბამისსამოქალაქოკანონმდებლობასისე, რომარგასცდესსაეკლესიო  იკონომიის  საზღვრებს.